مقدمه ای بر هزینه های قابل قبول مالیاتی

هزینه های قابل قبول مالیاتی کدام اند ؟ 

در ابتدا به توضیح چند اصطلاح و مقایسه آنها میپردازیم 

هزینه چیست ؟

طبق تعاریف مفاهیم نظری گزارشگری مالی :

هزينه‌ عبارتست‌ از كاهش‌ در حقوق‌ صاحبان‌ سرمايه‌ بجز مواردي‌ كه‌ به‌ ستانده‌ صاحبان‌ سرمايه‌ مربوط‌ مي‌شود.

به عبارت دیگر هزینه عبارتست از کلیه ی مخارجی که در راستای به دست آوردن منفعت به وقوع می پیوندد.

تفاوت هزینه ، بها و زیان چیست ؟

هزینه : یعنی از دست دادن منابع در جهت کسب منفعت (درآمد) که منافع کسب شده کاملا منقضی شده اند. هزینه ها منافع آتی ندارند و بر اساس اصل شناخت بلادرنگ، در همان دوره ای که تحقق می یابد به سود و زیان منظور می شوند، مانند هزینه مطالبات مشکوک الوصول

بها : بهای تمام شده ( بها ) عبارتست از منابع صرف شده در جهت کسب منبع یا منابع دیگر منافع حاصل از منابع بدست آمده در آینده از طریق فروش و یا استفاده در عملیات به صاحب آن انتقال می یابد

زیان : یعنی از دست رفتن منابع بدون کسب هرگونه منفعت.

زیان نیز بر اساس اصل شناخت بلا درنگ در دوره ای که تحقق می یابد به سود و زیان منظور می شود مانند زیان ضایعات غیر عادی و یا زیان ناشی از آتش سوزی

نکته 1 : تفاوت بها با هزینه و زیان در این است که بها دارای منافع آتی است اما هزینه و زیان هر دو فاقد منافع آتی برای شرکت هستند

نکته 2 : تفاوت هزینه و زیان این است که هزینه به صورت کنترل شده و به خواست شرکت و با هدف کسب درآمد تحمل می شود همچنین هزینه با عملیات شرکت مرتبط است. در مقابل زیان به شکل ناخواسته و کنترل نشده تحمل می شوند ضمنا زیان ها عمدتا در راستای عملیات اصلی شرکت نیستند. بهای تمام شده کالای فروش رفته و بهای منقضی شده اداری و فروش نمونه هایی از هزینه های دوره هستند

نکته 3 : هم بهای تمام شده و هم هزینه هردو هدفدارند

هزینه های قابل قبول مالیاتی عبارت است از کلیه ی مخارج و هزینه هایی که به موجب قوانین و مقررات مالیاتی قابل کسر از درآمد یک دوره مالیاتی مودیان مالیاتی است.

هزینه های قابل قبول مالیاتی منحصر به مالیات اشخاص حقوقی و صاحبان مشاغل نمی باشد ، به عنوان مثال در مالیات ارث و بر اساس ماده 26 ق.م.م هزینه های کفن و دفن به عنوان هزینه ای قابل کسر از ماترک متوفی می باشد.

یا در مبحث مالیات اجاره بر اساس ماده 53 ق.م.م 25٪ مبلغ مال الاجاره به عنوان هزینه های نگهداری از درآمد اجاره قابل کسر می باشد.

بر اساس ماده 137 ق.م.م هزینه های درمانی و بیمه سلامت و عمر و زندگی از درآمد مودیان قابل کسر است.

مبانی هزینه های قابل قبول قانون مالیات های مستقیم :

* ماده ۹۴ قانون مالیات های مستقیم :

درآمد مشمول مالیات مودیان موضوع این فصل ( مالیات بر درآمد مشاغل ) عبارت است از کل فروش کالا و خدمات به اضافه سایر درآمدهای آنان که مشمول مالیات فصول دیگر شناخته نشده پس از کسر هزینه ها و استهلاکات مربوط طبق مقررات فصل هزینه های قابل قبول و استهلاکات.

* ماده ۱۰۶ قانون مالیات های مستقیم :

درآمد مشمول مالیات در مورد اشخاص حقوقی ( به ‌استثنای درآمدهایی که طبق مقررات این قانون نحوه دیگری برای تشخیص آن مقرر شده است ) براساس میزان سود دهی فعالیت و مقررات مواد (94)، (95) و (97) این قانون و تبصره آن تعیین می‌شود

این توضیحات درباره هزینه های قابل قبول بود  و شما میتوانید توضیحات و مقدمه ای بر اصل موضوع مالیات را اینجا بخوانید