* شماره بخشنامه : ۶۲۶۲۰ / ۲۱۴ / د
* تاریخ : ۲۹ / ۰۹ / ۱۴۰۱
* موضوع : رفع برخی ابهامات درخصوص مقررات موضوع تبصره (۱) ماده ۲۱۶۹
با عنایت به طرح برخی ابهامات در خصوص صالحیت هیات حل اختالف مالیاتی برای استفاده از ظرفیت تبصره (۱) ماده (۲۱۶) قانون مالیاتهای مستقیم جهت رسیدگی به شکایات مودی از اوراق اجرائی صادره بر مبنای قطعیت آراء بدوی ابالغی به طرق غیر حضوری (وفق مقررات تبصره (۱) و قسمت اخیر تبصره (۲) ماده (۲۰۳) و ماده (۲۰۸) ق.م.م و یا ابلاغ الکترونیکی طبق بند (۳) ماده (۲) اصالحی دستورالعمل شماره ۱۴۰۱/۰۴/۲۵ مورخ ۲۰۰/۱۴۰۱/۵۳۱) به آگاهی میرساند، بر اساس ماده (۲۴۷) قانون مالیاتهای مستقیم، آراء هیأت های حل اختالف مالیاتی بدوی، قطعی و الزما الجرا است، مگر آنکه ظرف بیست روز از تاریخ ابالغ رأی به مودی براساس ماده (۲۰۳) قانون مالیاتهای مستقیم و تبصره های آن، از طرف مأموران مالیاتی یا مودی، به صورت کتبی مورد اعتراض قرار گیرد. در این شرایط پرونده به هیأت حل اختلاف تجدیدنظر احاله خواهد شد. بر این اساس، قانون گذار استثنائی در روند قطعیت آراء بدوی ابالغی به شیوه های مختلف، در نظر نگرفته و ابلاغ آراء مذکور وفق مقررات تبصرههای ماده (۲۰۳) و ماده (۲۰۸) قانون مالیاتهای مستقیم را مانع قطعیت این آراء ندانسته است. باتوجه به توضیحات فوق، قطعیت مالیات با ادعای مودی مبنی بر عدم اطلاع از مفاد رای هیأت بدوی که به شیوه غیر حضوری ابلاغ شده است، از مصادیق قابل طرح در هیأتهای حل اختالف موضوع تبصره (۱) ماده (۲۱۶) قانون مالیات های مستقیم نبوده و مجوزی برای ابطال اوراق قطعی و اجرایی و ورود ماهوی هیأت های مذکور به پرونده در مقام هیأت تجدید نظر نمی باشد.