ماده 109 قانون مالیات های مستقیم

درآمد مشمول مالیات در مورد مؤسسات بیمه ایرانی عبارت است از :

۱ – ذخایر فنی در آخر سال مالی قبل.

۲ – حق بیمه دریافتی در معاملات بیمه مستقیم پس از کسر برگشتی­ ها و تخفیف ­ها.

۳ – حق بیمه بیمه‌های اتکایی وصولی پس از کسر برگشتی‌ها.

۴ – کارمزد و مشارکت در سود معاملات بیمه‌های اتکایی واگذاری.

۵ – بهره سپرده‌های بیمه بیمه‌گر اتکایی نزد بیمه‌گر واگذارکننده.

۶ – سهم بیمه‌گران اتکایی بابت خسارت پرداختی بیمه‌های غیر زندگی و بازخرید و سرمایه و مستمری‌های بیمه‌های زندگی.

۷ – سایر درآمدها.

پس از کسر :

۱ – هزینه تمبر قراردادهای بیمه.

۲ – هزینه‌های پزشکی بیمه‌های زندگی.

۳ – کارمزدهای پرداختی از بابت معاملات بیمه مستقیم.

۴ – حق بیمه‌های اتکایی واگذاری.

۵ – سهم صندوق تأمین خسارت‌های بدنی از حق بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث.

۶ – مبالغ پرداختی از بابت بازخرید و سرمایه و مستمری‌های بیمه زندگی و خسارت پرداختی از بابت بیمه‌های غیر زندگی.

۷ – سهم مشارکت بیمه‌گزاران در منافع.

۸ – کارمزدها و سهم مشارکت بیمه‌گران در سود معاملات بیمه‌های اتکایی قبولی.

۹ – بهره متعلق به سپرده‌های بیمه‌های اتکایی واگذاری.

۱۰ – ذخایر فنی در آخر سال مالی.

۱۱ – سایر هزینه‌ها و استهلاکات قابل قبول.

تبصره ۱ :

انواع ذخایر فنی مؤسسات بیمه (‌ اندوخته‌های فنی موضوع ماده ۶۱ قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه‌گری ) برای هر یک از‌ رشته‌های بیمه و میزان و طرز محاسبه آنها به موجب آئین‌نامه‌ای خواهد بود که از طرف بیمه مرکزی ایران تهیه و پس از موافقت شورای عالی بیمه به ‌تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی خواهد رسید.

تبصره ۲ :

انواع ذخایر فنی بیمه مرکزی ایران برای هر یک از رشته‌های بیمه و میزان و طرز محاسبه آنها از طرف مجمع عمومی بیمه مرکزی ایران ‌تعیین خواهد شد.

‌تبصره ۳ :

در معاملات بیمه مستقیم، حق بیمه و کارمزدها و تخفیف حق بیمه و سهم مشارکت بیمه‌گزاران در منافع و نحوه احتساب آنها با رعایت ‌مقررات تعیین شده از طرف شورای عالی بیمه خواهد بود. کلیه اقلام مزبور به استثنای کارمزد باید در قرارداد بیمه ذکر شده باشد.

تبصره ۴ :

اقلام مربوط به معاملات بیمه‌های اتکایی اعم از قبولی یا واگذاری بر اساس شرایط قراردادها و یا توافق های مؤسسات بیمه ذی‌ربط ‌خواهد بود.

تبصره ۵ :

مؤسسات بیمه خارجی که با قبول بیمه اتکایی از مؤسسات بیمه ایرانی تحصیل درآمد می­ نمایند مشمول مالیاتی به نرخ دو درصد ( ۲% ) حق‌بیمه دریافتی و سود حاصل از سپرده مربوط در ایران می‌باشند. در صورتی که مؤسسات بیمه ایرانی در کشور متبوع مؤسسه بیمه‌گر اتکایی دارای‌ فعالیت بیمه بوده و از پرداخت مالیات بر معاملات اتکایی معاف باشند، مؤسسه مزبور نیز از پرداخت مالیات دولت ایران معاف خواهد شد. مؤسسات ‌بیمه ایرانی مکلف ­اند در موقع تخصیص حق بیمه به نام بیمه‌گر اتکایی خارجی مشمول مالیات موضوع این تبصره، دو درصد ( ۲% ) آن را به عنوان مالیات بیمه‌گر اتکایی کسر نمایند و وجوه کسر شده در هر ماه را تا پایان ماه بعد [1] به ضمیمه صورتی حاوی مشخصات بیمه‌گر اتکایی و حق بیمه متعلق به اداره امور مالیاتی مربوط ارسال و وجه مزبور را به حساب مالیاتی پرداخت نمایند.

1 – به موجب تبصره 3 ماده 219 موضوع بند 53 ماده واحده قانون اصلاح قانون مالیات ­های مستقیم، مصوب (  31 / 04 / 1394 )، درتبصره 9 ماده 53، ماده 86، ماده 88، تبصره 2 ماده 103، تبصره 5 ماده 109، ماده 126 و تبصره 2 ماده 143 عبارت « تا پایان ماه بعد » حسب مورد جایگزین عبارت‌های « ظرف ده‌روز »، « ظرف سی‌روز » و « منتهی ظرف سی‌روز » شد.