ماده 115 قانون مالیات های مستقیم

مأخذ محاسبه مالیات آخرین دوره عملیات اشخاص حقوقی که منحل می‌شوند ارزش دارایی شخص حقوقی است منهای بدهی‌ها و‌ سرمایه پرداخت شده و اندوخته‌ها و مانده سودهایی که مالیات آن قبلاً پرداخت گردیده است.

تبصره ۱ :

ارزش دارایی شخص حقوقی نسبت به آنچه قبلاً فروش رفته بر اساس بهای فروش و نسبت به بقیه بر اساس بهای روز انحلال تعیین‌می‌شود.

تبصره ۲ :

چنانچه در بین دارایی‌های شخص حقوقی که منحل می‌شود، دارایی یا دارایی‌های موضوع فصل اول باب سوم این قانون و سهام یا سهم‌الشرکه یا حق تقدم سهام شرکت‌ها وجود داشته باشد و این دارایی یا دارایی‌ها حسب مورد در هنگام نقل و انتقال قطعی مشمول مقررات ماده ۵۹ و‌ تبصره ۱ ماده ۱۴۳ و ماده ۱۴۳ مکرر این قانون باشند، در تعیین مأخذ محاسبه مالیات آخرین دوره عملیات اشخاص حقوقی منحله ارزش دفتری دارایی یا دارایی‌­های‌ مذکور جزو اقلام دارایی­‌های شخص حقوقی منحل شده منظور نمی­گردد و معادل همان ارزش دفتری از جمع سرمایه و بدهی‌ها کسر می‌­­گردد. مالیات‌ متعلق به دارایی یا دارایی‌های مزبور حسب مورد براساس مقررات ماده ۵۹ و تبصره ۱ ماده ۱۴۳ و ماده ۱۴۳ مکرر این قانون تعیین و مورد مطالبه قرار می‌گیرد.

 

تبصره ۳ :

آن قسمت از اموال اشخاص حقوقی منحل شده که براساس مقررات فوق در تاریخ انحلال مشمول مالیات مقطوع موضوع ماده ۵۹ و‌ تبصره ۱ ماده ۱۴۳ و ماده ۱۴۳ مکرر این قانون باشند در اولین نقل و انتقال بعد از تاریخ انحلال مشمول مالیات نخواهند بود. [1]

1 – به موجب بند 28 ماده واحده قانون اصلاح قانون مالیات ­های مستقیم مصوب ( 31 / 4 / 1394 )، در تبصره های 2 و 3 ماده 115 قانون عبارت « تبصره‌های ماده 143 » با عبارت « تبصره 1 ماده 143 و ماده  143 مکرر » جایگزین شد.