ماده ۲۱۲ قانون مالیات های مستقیم : 

توقیف اموال زیر ممنوع است‌ :

۱ – دو سوم حقوق حقوق بگیران‌ و سه چهارم حقوق بازنشستگی‌ و وظیفه‌.

۲ – لباس و اشیا و لوازمی که برای رفع حوائج ضروری مودی وافراد تحت تکفل او لازم است و همچنین آذوقه موجود و نفقه ‌اشخاص واجب‌ النفقه مودی‌.

۳ – ابزار و آلات کشاورزی و صنعتی و وسایل کسب که برای‌تأمین حداقل معیشت مودی لازم است‌.

۴ – محل سکونت به قدر متعارف‌.

تبصره ۱ : 

هرگاه ارزش مالی که برای توقیف در نظر گرفته ‌می‌شود زائد بر میزان بدهی مالیاتی مودی بوده و قابل تفکیک ‌نباشد، تمام‌ مال ‌توقیف‌ و فروخته ‌خواهد شد و مازاد مسترد می‌شود مگر این ‌که مودی‌ اموال بلامعارض ‌دیگری ‌معادل میزان فوق معرفی نماید.

تبصره ۲ : 

هرگاه مودی یکی از زوجین باشد که در یک خانه ‌زندگی می‌نمایند، از اثاث ‌البیت آنچه عادتا مورد استفاده زنان است‌ متعلق به زن و بقیه متعلق به شوهر شناخته می‌شود مگر آن که‌خلاف ترتیب فوق معلوم شود.

تبصره ۳ :

توقیف‌ واحدهای‌ تولیدی ‌اعم از کشاورزی و صنعتی‌ در مدت عملیات اجرایی نباید موجب تعطیل واحد تولیدی گردد.