نظر به اینکه رسیدگی به وضعیت مالیاتی پیمانکاران خارجی و شناسائی درآمد آنها در مواردی که کارفرمای قرارداد دستگاه دولتی یا شهرداری ها می باشند از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده، لازم است مامورین تشخیص مالیات ذیربط در تفکیک و شناسائی آن قسمت از وجوه قرارداد که بابت لوازم و تجهیزات از طریق گشایش اعتبار اسناد خریداری و طبق مفاد تبصره ذیل ماده 111 قانون مالیات های مستقیم مشمول پرداخت مالیات نیست از سایر اقلام مشمول مالیات مانند بهای طراحی, ساخت، نظارت، نصب و راه اندازی و غیره دقت کافی مبذول و نکات زیر را مورد توجه قرار دهند :
1 – چنانچه در متن قرارداد بهای تجهیزات خریداری از خارج از کشور از خدمات و تجهیزات داخلی و سایر فعالیت ها تفکیک نشده باشد، بایستی بهای تجهیزات وارداتی بر مبنای اسناد و مدارک مثبته و عندالزوم با توجه به موارد مشابه تعیین و سپس با کسر آن از دریافتی سالانه نسبت به مابه التفاوت ضریب مالیاتی اعمال و مالیات متعلق محاسبه گردد.
تاکید مینماید, آن قسمت از مبلغ قرارداد که به مصرف خرید لوازم و تجهیزات از خارج از کشور میرسد می بایست متکی به اسناد و مدارک قابل قبول وحسب ضرورت مشاهده عینی
و احراز مورد باشد.
2 – در رسیدگی مالیاتی به حسابهای شعب و نمایندگی های اشخاص حقوقی خارجی اطلاعات و اسناد مربوط به بازاریابی و عقد و اجرای قرارداد ( ازقبیل پیش فاکتور صادره، فاکتور اصلی فروشنده، اعتبار اسنادی، قرارداد موضوع معاملات مذکور و غیره ) اخذ و در تشخیص درآمد و مالیات متعلقه مفاد بخشنامه شماره 17236 / 3705 – 4 / 30
مورخ ( 16 / 4 / 77 ) اجرا گردد.
3 – در مورد نمایندگی شرکت های پیمانکاری بشرح فوق که بعد از خاتمه قرارداد و یا حین انجام قرارداد مبادرت به فروش کالا و تجهیزات از طریق اعتبار اسنادی یا طریق دیگر مینمایند، وجوه حاصل از فروش تجهیزات و کالای مذکور با رعایت قسمت اخیر بند ( ب ) ماده 107 ملاک محاسبه درآمد کمیسیونری که نمایندگی بحساب خود تحصیل کرده است خواهد بود.
4 – باید دقت شود که فروش باقیمانده مصالح و تجهیزات و یا واگذاری امکاناتی که حین اجرای قرارداد ایجاد شده، به عنوان فعالیت های جنبی منظور و مالیات متعلق به موقع تعیین و مطالبه گردد.
علی اکبر عرب مازار
معاون درآمدهای مالیاتی