منو
وزارت امور اقتصادی و دارایی یا سازمان امور مالیاتی کشور می‌تواند از خروج بدهکاران مالیاتی که میزان بدهی قطعی آنها از [2] « برای اشخاص حقوقی تولیدی دارای پروانه بهره‌برداری از مراجع قانونی ذی‌ربط از بیست درصد ( ۲۰% ) سرمایه ثبت شده و یا مبلغ پنج میلیارد ( ۵,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ) ریال، سایر اشخاص حقوقی و اشخاص حقیقی تولیدی از ده درصد ( ۱۰% ) سرمایه ثبت شده و یا دو میلیارد ( ۲,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ) ریال و سایر اشخاص حقیقی از یکصد میلیون ( ۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰ )
ریال »[3] بیشتر است از کشور جلوگیری نماید. [4]
حکم این ماده در مورد اشخاص عازم سفر واجب با درخواست و تأیید مراجع ذی‌ربط اعزام‌کننده مبنی بر میسور نبودن پرداخت بدهی مالیاتی مربوط، با اخذ تضمین لازم جاری نمی‌باشد. [5]
1 – به موجب بند الف ماده 25 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب ( 02 / 03 / 1400 ) که از تاریخ ( 13 / 10 / 1400 ) لازم الاجرا می باشد; ماده 202 در مورد قانون مالیات بر ارزش افزوده نیز جاری است.
2 – به نظر می‌رسد در اصلاح ماده 202 کلمه « از » نیز بایستی حذف می‌گردید.
3 – به موجب بند 52 ماده واحده قانون اصلاح قانون مالیات های مستقیم مصوب ( 31 / 04 / 1394 )، عبارت « برای اشخاص حقوقی تولیدی دارای پروانه بهره‌برداری از مراجع قانونی ذی‌ربط از بیست درصد ( 20% ) سرمایه ثبت شده و یا مبلغ پنج میلیارد ( 5,000,000,000 ) ریال، سایر اشخاص حقوقی و اشخاص حقیقی تولیدی از ده‌درصد ( 10% ) سرمایه ثبت شده و یا دو میلیارد ( 2,000,000,000 ) ریال و سایر اشخاص حقیقی از یکصد میلیون ( 100,000,000 ) ریال » جایگزین عبارت « ده میلیون ریال » شد.
4 – به موجب تصویب نامه شماره 77899/ت59727هـ مورخ ( 09 / 05 / 1401 )، بدهی مالیاتی برای ممنوع الخروج کردن اشخاص حقوقی تولیدی دارای پروانه بهره برداری به مبلغ ( 20,000,000,000 ) ریال، ممنوع الخروح کردن سایر اشخاص حقوقی و اشخاص حقیقی تولیدی، به مبلغ ( 8,000,000,000 ) ریال و ممنوع الخروج کردن سایر اشخاص حقیقی به مبلغ ( 400,000,000 ) ریال، افزایش یافت.
5 – به موجب بند 52 ماده واحده قانون اصلاح قانون مالیات های مستقیم مصوب ( 31 / 04 / 1394 )، عبارت « حکم این ماده در مورد اشخاص عازم سفر واجب با درخواست و تأیید مراجع ذی‌ربط اعزام‌کننده مبنی بر میسور نبودن پرداخت بدهی مالیاتی مربوط، با اخذ تضمین لازم جاری نمی‌باشد » به ماده 202 اضافه شد.